Wie deze en volgende week in een kantine op de campus eet, wordt verzocht om eetbaar en niet-eetbaar groenafval in verschillende bakken te doen. © Lieke de Kwant
Voor dit onderzoek worden de verschillende afvalstromen uit de kantines twee weken lang gewogen. Het is de bijdrage van WUR aan de landelijke Monitor Voedselverspilling, legt Han Soethoudt van Wageningen Food and Biobased Research (WFBR) uit. Deze monitor wordt al sinds 2009 door WFBR uitgevoerd. ‘Daarbij werd tot nu toe vooral gekeken naar de achterkant van het proces, dus wat er bij de afvalbeheerder binnenkomt. Met deze analyse verleggen we de focus naar de voorkant, dus naar de plekken waar het afval ontstaat.’
Bij het in kaart brengen van de afvalstromen van de vier cateraars op de campus wordt onderscheid gemaakt tussen keukenafval, eten dat overblijft van uitstallingen of banketten en afval dat klanten weggooien. Bij het wegen van het afval wordt bovendien onderscheid gemaakt tussen vermijdbaar en niet-vermijdbaar afval. Het verschil zit ’m in de eetbaarheid. Soethoudt: ‘Bananenschillen zijn bijvoorbeeld niet eetbaar en vallen dus onder niet-vermijdbaar afval. Het is afval dat niet bijdraagt aan voedselverspilling.’
Piekuren
A4’tjes met uitleg bij de inzamelpunten van de dienbladen helpen studenten en medewerkers om het onderscheid te maken. In de piekuren zijn er bovendien studenten die nauwlettend toezien of het allemaal wel goed gebeurt. En dat is nodig ook. Zonder toezicht verdwijnt afval geregeld in de verkeerde bakken, leert een observatie tussen de middag in Orion.
De resultaten van de metingen bij WUR moeten samen met de cijfers van andere deelnemers aan de Monitor Voedselverspilling leiden tot een gedetailleerd beeld van waar en hoe voedselverspilling ontstaat, zegt Soethoudt. De overheid kan dan gericht maatregelen nemen om die verspilling te verminderen.