‘In de provincie Tra Vinh, in de Mekongdelta, heb ik onderzoek gedaan naar de invloed van verzilting op het landgebruik en naar de invloed van het veranderde landgebruik op de verzilting. Door het hoge zoutgehalte in het water stappen boeren namelijk over op de garnalenteelt. Dat brengt problemen met zich mee, zoals het hoge risico op het mislukken van de garnalenoogst en, op de lange termijn, vervuiling en verdere verzilting van het gebied.
Ik heb zoutmetingen gedaan in de waterwegen en lokale boeren geïnterviewd. Mijn vertaler was een student Engels van de lokale universiteit. Zij nam mij achter op de brommer mee naar de locaties voor de zoutmetingen en interviews. Aangezien we van dezelfde leeftijd waren, was dat niet alleen nuttig maar ook gezellig.
Wat in het begin heel erg wennen was, was het Vietnamese verkeer. Het leek soms net alsof er geen verkeersregels waren en het voelde alsof je gewoon met de stroom werd meegesleurd. Maar als ik duidelijk aangaf waar ik naartoe ging, anticipeerden de andere weggebruikers op me. Ook bij het oversteken was dit zo: je moest gewoon doorlopen terwijl de brommers langs je heen reden. Stoppen kan gevaarlijk zijn, omdat ze dat niet verwachten.
Na mijn stage ben ik ook op reis gegaan. In Cambodja heb ik het beroemde tempelcomplex Angkor Wat bezocht en in Vietnam de ruïnes van de oude Champa-beschaving. Naast cultuur snuiven, heb ik trektochten door het tropische regenwoud gemaakt en verscheidene dieren weten te spotten. Daarnaast heb ik ook schokkende dingen gezien, zoals The killing fields, gedenkplaatsen van de Cambodjaanse genocide, waar je sprakeloos wordt van de gruweldaden die daar hebben plaatsgevonden. In totaal ben ik vier en een halve maand weg geweest en het was een ervaring om niet te vergeten.’