Router
Poespoespoes. Kom hier Vecino.’ De kat maaide fanatiek naar de vaatdoek die Bianca boven zijn hoofd liet wapperen. Alle huisgenoten hadden zich opgesloten in hun kamer om te studeren en ze verveelde zich. De huiskat vond alle aandacht heerlijk en rende van de ene hoek naar de andere. Derks openzwiepende kamerdeur miste de kat maar op een haar, maar Derk zelf stapte precies op Vecino’s staart.
‘Ho, pas op!’ riep Bianca. Er klonk een krijs waarna Derk geschrokken zijn voet optilde. Dit zorgde voor een ketting- reactie. Vecino schoot door de kamer, stootte een bloemen- vaas om die zijn inhoud uitstortte over een zwart kastje: de router. Na een doffe tik gingen alle lampen uit. In een mum van tijd stond iedereen in de woonkamer.
‘Wat is er aan de hand’, vroeg Vera angstig. Willem-Jan kwam kribbig aangesloft in badjas.
‘Welke grapjas heeft de stroom uitgezet?’
‘Derk moest zo nodig op Vecino gaan staan’, zei Bianca kwaad.
‘Rustig maar’, zei Derk. ‘Er is gewoon een stop doorgeslagen.’ Hij liep naar de meterkast en even later sprong het licht aan. ‘Alleen het internet kunnen we wel vergeten. De kat heeft de router helemaal gesloopt.’
Bianca fronste. ‘Jij hebt de router gesloopt zul je bedoelen. Wat een lompe actie zeg.’
Derk keek geïrriteerd. ‘Het was een ongelukje. Kan gebeuren. We moeten het vandaag zonder internet doen, alle winkels zijn vandaag dicht.’
Meteen barstte de bom. Derk kreeg een stortvloed van woedend protest over zich heen. ‘Mijn verslag moet af!’, ‘Ik heb morgen tentamen!’, ‘Accidenti?! Stavo vincendo mamma con wordfeud…-’
‘Jongens!’ zijn stemverheffing zorgde voor een moment stilte. ‘Oké, oké. Ik ga wel even op en neer naar Utrecht, een nieuwe router halen. Ook al is het niet mijn schuld.’
Ruim anderhalf uur later stapte Derk met een gloednieuwe router onder zijn arm de Mediamarkt op Hoog Catherijne uit. Op weg naar het station werd zijn aandacht getrokken door een sneakerwinkel. Ze kunnen me wat, dacht hij en verdween de winkel in. Vijf winkels, een koffiebar en vijf uur later stond hij thuis weer voor de deur van zijn huis in de Mortierstraat. Een tikje beschaamd ging hij naar binnen. Hij had zich weer eens helemaal laten gaan met winkelen. In de huiskamer klonk gelach. Alle huisgenoten zaten rond een tafel vol met pokerfiches.
‘Ik heb de router’, mompelde Derk beteuterd. Bianca reaeerde luchtig. ‘Och… niemand had meer echt zin om te studeren.’ Derk ontplofte bijna maar beet alleen op zijn lip. ‘Geef die jongen een stapel fiches’, grijnde Willem-Jan. ‘Wat een pokerface.’