Wetenschap - 5 december 1996

Vilitzer, Publicatiegerommel

Ieder jaar verschijnt er een boek met daarin zo'n beetje alles wat iedereen aan de LUW heeft gepubliceerd. Het boek oogt als een collegedictaat en heet vanwege onze internationale ambities Scientific Report. De publicaties zijn onderverdeeld in vijf categorieen, aflopend van een hoge naar een steeds lagere impact. Hoog zijn artikelen in een wetenschappelijk tijdschrift, laag zijn publicaties voor een algemeen publiek, bijvoorbeeld een ingezonden brief in de Veluwepost. Ergens daar tussenin zit de categorie publicaties bestemd voor beroepsmatig geinteresseerde lezertjes. Bijna iedereen wil in Het Boek, heeft de drang duidelijk te maken dat hij of zij niet het hele jaar uit de neus zit te eten. Dat maakt bladeren in Het Boek tot een vermakelijk tijdverdrijf.

Socioloog Van der Ploeg, bijvoorbeeld, voert zijn complete correspondentie met het Friesch Dagblad op. Categorie: algemeen publiek. Waarom hij dit doet, weet ik niet; hij scoort toch al erg aardig in wetenschappelijk gezien belangwekkender geschriften.

Beekman van Ecologische landbouw schreef in de baas z'n tijd twee stukjes in het blad Vruchtbare Aarde. Het ene stukje bleek bestemd voor professioneel publiek, het andere voor iedereen. Terwijl ze in hetzelfde blaadje staan?!

Maar het meest bont maakt Kessler van Huishoudstudies het. Zij mocht in 1995 ter gelegenheid van tien jaar Centraal Wonen in Wageningen een boekje schrijven. Leuk. Met plaatsvervangende schaamte zie ik echter dat zij uit het 105 pagina's tellende werkje vijftien (!) publicaties heeft weten te distilleren. Volgens Kessler is ieder hoofdstuk er een en bovendien het hele boekje nog een extra. Weliswaar staan ze in de categorie algemeen publiek, maar zelfs dat gaat me te ver. Wie anders dan een woongroepbewoner leest zo'n boekje nou?

Laat zij een voorbeeld nemen aan willekeurig iemand bij Plantentaxonomie. Boer, Lemmens, Sosef; zij beschrijven ieder minstens twintig plantjes. En wat zie ik? Niks twintig publicaties; gewoon een.

Laat haar kijken naar Van der Woude van Agrarische geschiedenis: slechts twee publicaties, maar samen wel goed voor 1265 bladzijden. Ik wed dat Van der Woude er een kleine honderd van had kunnen maken. Met minder moeite dan Kessler en allemaal nog in de hoogste categorie ook.

Bescheidenheid siert de mens. Daarom hoef ik ondanks 37 publicaties niet in Het Boek.