Wetenschap - 29 februari 1996

Vilitzer, Moeilijk, moeilijk, moeilijk?

Ik zit niet in de gemeenteraad. Wat ze daar doen, leek me altijd veel te moeilijk. Ik ben maar een eenvoudige boerenlul, moet u weten. Een ding begreep ik echter altijd wel: ondanks die raad gebeurt er nauwelijks wat in Wageningen. Daarom vind ik gemeentelijke politiek meestal zwaar stompzinnig. Stel dat mijn ouders zo bezig waren geweest? Dan was ik nu nog analfabeet, omdat pa en ma maar niet kunnen beslissen naar welke school ik moet.

Neem nou die ijsbaan. Het zoveelste dieptepunt in een inmiddels lange rij vol Bassecours en Junushoffen. Oke, er is in Wageningen nog altijd meer te doen dan in Uden, maar daar gaat het helemaal niet om. Alles zevert hier zo lang door. Doordat een fractievoorzitster, die met het vliegtuig op vakantie gaat, plots niet tegen schaatsgeluiden kan. Doordat raadsleden, die eerst voor een ijsbaan zijn omdat die toch niet haalbaar lijkt, later, als de ijspret wel haalbaar blijkt, gaan tegenstemmen. Vind u 't gek dat elk initiatief de grond wordt ingeboord?

Ik zou de raadsleden daarom willen adviseren: neem gewoon eens een keer op tijd ergens een standpunt over in. Maak alles een stuk eenvoudiger; voor iedereen. Zeg, al is het maar een maal: dit willen we en dat willen we niet. Gewoon een keer doen. Probeer maar met die ijsbaan; zeg mij maar na: ik wil graag een ijsbaan. Of als u tegen bent: ik wil helemaal geen ijsbaan. Of als u wel een ijsbaan wilt maar niet op De Berg: ik wil geen ijsbaan op De Berg, maar een ijsbaan ergens anders lijkt me hartstikke gaaf.

Is helemaal niet zo moeilijk, he? Valt mee, toch?

Als jullie dat allemaal doen en dan de meeste stemmen laten gelden, moet je zien hoe snel jullie iets kunnen besluiten. Scheelt een boel frustaties, voor iedereen.