Wetenschap - 19 september 1996

Vilitzer, Hofmeester

Voor het eerst van mijn leven heb ik een hele dinsdag op de bank liggen koekeloeren naar de prinsjesdagperikelen. Een dag later zijn me nog maar een paar dingen bijgebleven. Zalm met een koffertje boven het hoofd. De koningin heeft een nieuwe hofmeester, al ben ik zijn naam vergeten. De economie schijnt boven verwachting te groeien, al merk ik daar niks van. Verder viel me op dat de outfit van onze majesteit niet opviel, omdat hoed en jurk van dezelfde kleur waren als de bekleding van haar stoel. Maar bovenal spoken de talloze bewindvoerders door mijn hoofd, die de godganse dag reutelden over het belang van het terugdringen van het autogebruik.

Landbouw, onderwijs, defensie; ik zou niet weten of daar wat verandert. Drugs, huurverhogingen en ontwikkelingshulp; ik heb er niks van meegekregen. En dat komt allemaal door de automobiel, waarvoor een absolute hoofdrol was weggelegd op deze derde dinsdag van september. Met name of de door het kabinet voorgestelde verhoging van de benzineprijs met een paar luizige centen de mensen uit hun koe zal krijgen. Nee, denkt iedereen; Ja, denken Kok en de zijnen, bij wie files en CO2-uitstoot na aan het hart liggen. Daar werd dus dinsdag over geharreward.

Conclusie van het kabinet: het gedrag van automobilisten valt inderdaad al te veranderen met anderhalf dubbeltje per liter. Alsof in tegenstelling tot roken autorijden helemaal niet verslavend en ongezond is. Alsof in Sarajevo niet gewoon doorgereden werd toen de benzine daar dertig D-mark per liter kostte. Zo overtuigd zijn Jorritsma, De Boer en wat er verder in Den Haag rondrijdt van hun gelijk inzake die vijftien cent dat ze het zich denken te kunnen permitteren tegelijkertijd veel meer wegen aan te leggen dan spoorlijnen, en bovendien de wegenbelasting omlaag te doen. En dat heeft dan gestudeerd.

De nieuwe hofmeester heeft het gelukkig wel goed gedaan: geen paard sloeg op hol.