Wetenschap - 7 maart 1996
Vilitzer, Fiets (2)
Vilitzer, Fiets (2)
Tja, een ton. Laat het waar zijn. Dat is dan inderdaad niet niks. Zelfs niet voor een universiteit met een budget van driehonderd miljoen. Met zo'n ton kan de LUW tweeduizend maanden lang een Foster-parents-kindje adopteren. Of al haar personeelsleden een jaar lang maandelijks op een frietje met trakteren. Of drie collegeleden een half jaar om de wereld laten reizen. Kan. Maar het toeval wil dat de Landbouwuniversiteit, overigens alweer geruime tijd, zeer begaan is met de gezondheid van mens en milieu. Wordt in Wageningen zelfs onderzoek naar gedaan. Een actie om werknemers uit de auto op de fiets te krijgen lijkt me daarom wel passend. Ook als later blijkt dat zij die behoren tot het geautomobiliseerde deel, niet in het fietszadel geholpen willen worden. Liever gratis patat of een retourtje Jakarta hadden gehad.
Eigenlijk vind ik dat fietsen nog wat meer moet worden gestimuleerd. Een ton er tegenaan om iedere vakgroep te voorzien van diefstalvrije fietsstallingen. En nog een ton voor het aanbrengen van douchehokjes zodat het zich in het zweet trappende personeel schoon en fris de werkdag kan beginnen. Wellicht moet er dan - althans volgens de berekeningen van Gerrits en Boer - een personeelslid twee jaar eerder met pensioen. Nou, dat wil ik dan wel zijn.
Want nogmaals: fietsen is gezond.