Wetenschap - 2 maart 1995

Vilitzer, Duvel

Terwijl Braks op toernee is om de door 35 jaar CDA-landbouwbeleid verloren gegane boerenzieltjes terug te winnen, discussieren zes Wageningse profs in een restaurant in het bos over de toekomst van de vaderlandse landbouw. Natuurlijk komen ze er niet uit, en dat geeft ook niet. Maar van zwartkijkerij wordt niemand wijzer. Zo komt de marktkundige onder hen niet verder dan de constatering dat een betere toekomst door produktie van duurdere kwaliteit onmogelijk is. Die markt zou te klein zijn. Dat is alleen weggelegd voor de happy few.

Nederlanders geven sowieso veel te weinig uit aan het dagelijks brood. Maar niet iedereen, die twee keer per jaar op vakantie gaat, iedere maand een cd'tje koopt en vuurwerk afsteekt met oudjaar, vindt dat gehakt half-om-half niet duurder mag zijn dan zeven gulden vijftig de kilo. En niet iedereen, die niet op vakantie gaat en geen cd's koopt, vindt dat een ei per se twintig cent moet kosten.

Neem het feit dat er al biologische broden en linksdraaiende yoghurts zijn die niet alleen in bovenmodale D66-huishoudens worden genuttigd, maar ook door bijbeunende beursstudenten op de Bornsesteeg. En neem nou bier. Vijftien jaar geleden dronk iedereen nog Heineken uit een krat, maar inmiddels zijn de (toch niet echt goedkope) speciaalbieren algemeen goed geworden. En niet alleen in Wassenaar en binnen de grachtengordels. Ik ken mensen, die minder dan duizend gulden in de maand te verspijkeren hebben, die weigeren bulkbier van een vaag huismerk te drinken en kiezen voor Duvel. Ik ken have not's die met behoud van uitkering iedere week aardige hoeveelheden Hoegaarden Grand Cru naar binnen weten te klokken. Kwestie van prioriteiten, van een beetje marketen.

Maar ja, het is net als met veilig vrijen. Je kan als voorlichter in de tropen nog zoveel condooms over bananen stropen; zolang er op aarde ook nog pausen rondlopen, helpt het geen ene reet.