Wetenschap - 14 maart 1996

Vilitzer, Begeleiding: ja of nee?

Vijfenveertig procent van de Wageningse studenten kent de mogelijkheden van studiebegeleiding niet. Blijkt uit onderzoek. Schrikbarend. Want hoe kunnen deze jongens en meisjes dan ooit hun weg vinden in het met mijnen en valkuilen bezaaide universitaire labyrint? Hoe komen ze op tijd bij de uitgang, zonder dat duidelijk herkenbare en goed functionerende klaar-overs hen op belangrijke kruispunten veilig helpen oversteken? Onmogelijk toch?

Met Karel!"
Hallo Karel, weet jij wie jouw studiebegeleider is?"
Studiebegeleider? Wat is dat? Bedoel je soms mijn studiecoordinator?"
Ken je die wel dan?"
Jazeker, bij hem kan ik altijd terecht, heb ik begrepen. Al moet ik bekennen dat ik er nog nooit echt ben geweest."
Gaat het wel goed met de studie, Karel?"
Best joh, hartstikke best."

Met Jacqueline."
Wie is jou studiebegeleider, Jacqueline?"
Moet ik die hebben dan?"
Schijnt.."
Is dat de decaan misschien?
Dat kan.."
Of, nee... is dat niet een psycholoog? Hoe heet die ook alweer?"

Hans hier!"
Hans, jongen, wat vind jij nou van de studiebegeleiding in Wageningen?"
Is dit een grap?"
Nee, hoezo?"
Ik heb volgens mij helemaal geen studiebegeleiding. Hoeft ook niet, want ik heb studiepunten zat."

Conclusie: Studiebegeleiding bestaat niet eens in Wageningen. Het is onmogelijk daarvan op de hoogte te zijn. Ineens maak ik me meer zorgen over de 55 procent der studenten, die wel in de waan verkeert dat begeleiding bestaat. Wat moet daar ooit van terecht komen?