Wetenschap - 7 maart 1996

Student, Janneke

Het was misschien wel het eerste biologisch-dynamische bedrijf in West-Europa, toen een vermogende vrouw met nog drie anderen in 1926 het gemengde bedrijf begon in Zeeland. Nu werken er drie gezinnen op zo'n tachtig hectare bouwland, weidegrond en tuinbouwgrond. Ook is er nog vijftien hectare fruitteelt. Tegenwoordig is de grond eigendom van Biogrond, een beleggingsmaatschappij die alleen in dit soort grond belegt. Biogrond is gelieerd aan de Triodosbank in Zeist. Een bank die zich toelegt op maatschappijvernieuwende initiatieven.

Deze constructie betekent juist niet dat de drie gezinnen lage vaste kosten hebben. De pacht is maar liefst 1700 gulden per hectare per jaar; de omliggende bouwgrond kost jaarlijks maar zevenhonderd gulden. In die hoge pachtprijs zit geloof ik nog wel een soort aflossing zodat over 27 jaar de grond in eigendom komt van de gezinnen.

Naast de gewone bedrijfsvoering leven de gezinnen ook nog van het Loverendale Merk, een soort keurmerk dat andere biologisch-dynamische bedrijven kunnen leasen. Het is inderdaad een ingewikkeld verhaal. Ze moesten mij ook twee keer uitleggen hoe het zit toen ik daar een jaar werkte.

Ik kende de boerderij van een vriendin. Ze kunnen hier in Wageningen wel van alles vertellen over eggen en cultiveren, maar dat vergeet je direct weer. Als je het eenmaal gezien hebt, vergeet je het nooit meer. Daarom ben ik gegaan. Bovendien was het bijzonder om vier seizoenen lang op een plek te zijn.

Ik weet nog niet wat ik na de studie wil. Onderzoek trekt me niet want ik wil graag feeling houden met de praktijk. Boer zijn lijkt me leuk, maar dan bind je je zo. Ik vind het ook heel belangrijk om veel andere dingen te kunnen doen, bijvoorbeeld omgaan met vrienden en muziek maken, zoals hier in Wageningen. Misschien dat ik een of ander coordinatorachtige baan vind.

Voorlopig houd ik me nog bezig met de keuze voor een vrij doctoraal. Ik moet nog paar verplichte specialistisch vakken doen uit de romp van Landbouwplantenteelt. Maar ik stop mijn tijd liever in ecologische vakken. De uitdaging van een vrij doctoraal is dat je moet verdedigen waarom je daarvoor kiest. En als ik daar over nadenk, dan blijkt dat ik de afgelopen jaren vanzelf een lijn in mijn studie heb ontwikkeld. Een ecologische lijn die ik van tevoren niet uitgestippeld had. Maar afijn, ik kan ook de vakken gewoon doen en afstuderen als landbouwplantenteler.