Schulte kijkt naar de landbouw met het oog van de bioloog. ‘Ik beschouw het landbouwbedrijf als een ecosysteem. Ik zie bodems, dieren, gewassen, boeren en markten – allemaal schakels in dat ecosysteem. En de basishouding van de bioloog is dan: wat is de samenhang tussen die schakels? En hoe richten we zo’n biologisch systeem efficiënt in met voldoende weerbaarheid?’
Na zijn biologiestudie in Wageningen kwam Schulte terecht op een ecologisch proefbedrijf van onderzoeksorganisatie Teagasc, zeg maar het Ierse Wageningen Research. Daar promoveerde hij op gras-klavermengsels. ‘Ik heb er zelfs Resource nog mee gehaald, via een publicatie met Pieter de Wolf van de Plant Sciences Group. Je krijgt beter gras met meer klaver als je hekken plaatst om het graasgedrag van schapen te sturen.’ Daarna gaf hij leiding aan het bodem- en milieuonderzoek en ontwikkelde hij zijn visie voor een duurzame landbouw.
Adviseur
In 2012 werd Schulte naar voren geschoven als wetenschappelijk adviseur voor de Ierse overheid op het gebied van duurzame landbouw. Samen met het ministerie van Landbouw en de Food Marketing Agency werkte hij aan een overheidsprogramma. ‘Ierland is het eerste land met een landelijk duurzaamheidscertificaat. Het begon als een business-to-business label. Bedrijven als Unilever en McDonalds willen de zekerheid dat hun ingrediënten duurzaam geproduceerd zijn, in verband met hun reputatie. Daarna hebben we dit certificaat uitgerold naar de boeren. Samen met een duurzaamheidsadviseur kunnen die zelf bepalen hoe zij duurzamer kunnen produceren en wat ze daarvoor moeten doen en laten. Inmiddels heeft 90 procent van de Ierse voedselexport dit certificaat.’
Ook stimuleerde Schulte de ontwikkeling van een Carbon Navigator voor de boeren, waarmee ze zelf kunnen kijken hoe ze hun ecologische voetafdruk kunnen verkleinen en meer geld kunnen verdienen. ‘Efficiënt met je spullen omgaan, bespaart geld en boeren ontdekken gaandeweg dat het ook goed is voor het klimaat.’
Efficiënt met je spullen omgaan, bespaart geld en boeren ontdekken gaandeweg dat het ook goed is voor het klimaat.
Schulte werkte dus voor alle boeren, niet alleen voor biologische boeren. ‘We moeten een volgende stap zetten in de verduurzaming van de landbouw. In de eerste fase had je de pioniers die de biologische landbouw op de kaart hebben gezet, in de tweede fase is deze sector geprofessionaliseerd met regels en certificering. Maar nu moeten we voorkomen dat diezelfde certificering verdere ontwikkelingen vastzet. Ik zie veel initiatieven die vergelijkbaar zijn met de biologische landbouw, maar die niet binnen de certificering passen en worden buitengesloten. Ik denk bijvoorbeeld aan permacultuur, stadslandbouw, hightech smart farming en zelfs insect farming. Die kunnen allemaal van elkaar leren. Of het ene systeem beter is dan het andere, is wat mij betreft een gedateerd debat. Iedereen mag meedoen met het ontwerp van nieuwe of betere duurzame productiesystemen.’
Samenwerking
Schulte zoekt dan ook de samenwerking met andere Wageningse onderzoeksgroepen. In feite werkte hij vanuit Ierland al veel samen met WUR-onderzoekers als Paul Struik (Crop systems analysis), Imke de Boer (Dierlijke productiesystemen), Rachel Creamer (Bodembiologie), Jaap Schroder (Agrosystems research), Oene Oenema (Duurzaam bodemgebruik), Conny Almekinders (Agrarische technologieontwikkeling) en Christy van Beek (Bodemvruchtbaarheid). Hij vindt die samenwerking erg prettig. ‘Ik weet niet alles van koeien en bodems, maar wel hoe die samen komen in het mondiale voedselsysteem.’